Atatürk’ün, ölümünden bir yıl önce en yakın üç çalışma arkadaşına (Başbakan İsmet İnönü, Ekonomi Bakanı Celal Bayar ve Dışişleri Bakanı Tevfik Rüştü Aras); “size tek bir vasiyetim var: Sovyetler Birliği’ne karşı bir ittifakın içine kesinlikle girmeyeceksiniz” dediği, söz konusu kişilerin hatıralarında ayrı ayrı kayıtlı olarak duruyor.
Ama Atatürk’ün ölümünden hemen sonra bu vasiyet çiğnendi. Savaşın en kızıştığı yıllarda Almanya ile yakın ilişkiler içine girildi, Savaş sonrasında ise Atlantik kampına dahil olundu ve nihayet emperyalist askeri Pakt NATO’ya üye olunarak bu vasiyet bütünüyle çiğnendi.
Türkiye’nin, Atatürk’ün ölümünden 80 yıl sonra yaşadığı bütün sorunların, bu vasiyetin çiğnenmesiyle başladığını söyleyebiliriz.
Atlantik kampına dahil olarak adım adım bağımsızlığımızdan vazgeçtik. On yıllar boyunca iktidarlar Atlantik ötesinden belirlendi, yönetildi.
Sovyetler Birliği’ne karşı Atlantik ittifakına dahil olmanın dış politikadaki sonucu son yıllarda acı sonuçlarını yaşadığımız, Atatürk’ün “Bölge Merkezli Dış Politikası” yerine başında ABD’nin olduğu dünya düzeninde “alt bölgesel roller” üstlenmek ve ABD çıkarları uğruna bütün komşularımızla ilişkilerimizin bozmak oldu.
1930’larda büyük fedakarlıklarla inşa edilen milli ekonomi, esas olarak 1980 sonrasında “ABD’nin bizim oğlanları”nın yönetiminde Özallar eliyle yıkıma uğratıldı. Kemal derviş programıyla ve AKP eliyle sürdürüldü. Yıkım, özelleştirmelerle devam ediyor.
Ve Türkiye, ABD’nin “Ilımlı İslam” projesinin gereği olarak yeniden tarikat ve cemaatlerin adım adım güçlendiği ve nihayet iktidar mevkilerini ele geçirdiği bir ülke haline dönüştü.
Türk Milleti bütün bu acı gerçekleri yaşadı, Atatürk’ten uzaklaşmanın bedelinin ne olduğunu yaşayarak öğrendi.
Son on yıllarda halkımızın milyonlar halinde Atatürk’te birleşerek ayağa kalkmasının ardında yatan bu tarihi tecrübedir.
Yeniden “Atatürk yolu”na girmek, Türkiye için biricik kurtuluş çaresidir.
News
