Av. Önder Kırmızıtaş
Türkiye ancak ve ancak kökten bir alt üst oluşla yani bir devrimle aşılabilecek sorunlarla karşı karşıya.
Diğer bir deyişle Türkiye devrimin eşiğinde. Bu salt bir temenniden öte nesnel durumun tespiti. Sistem girdiği çıkmazda debelenmekte ve debelendikçe dibe batmaktadır. 70 yılı bulan “küçük Amerika” diye tanımlanan karşı devrim süreci kendi kendini çürütmüş ve dibe vurmuştur. Gideceği yeri kalmayan sistem ve sistemin aktörleri her ne kadar önlerine emperyalist merkezlerden konulacak projelere talip olsalar ve varlıklarını sürdürme umuduyla gelecek talimatlara bel bağlasalar da gidecek yolları kalmadı. Deniz bitti…
Karşı devrim sürecinde Cumhuriyet devrimiyle yaratılan tüm değerler haraç mezat satılmış, “cebren ve hile ile aziz vatanın, bütün kaleleri zaptedilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş”tir. Ancak bu hal ve şartlara rağmen umut Anadolu’nun bağrında yeşermeyi, boy vermeyi beklemektedir. Daha düne kadar proje olarak topluma dayatılan ve toplum tarafından vehameti anlaşılamayan bu talan bugün tüm sonuçlarıyla yine toplumun tüm kesimlerince bütün çıplaklığı ile görülebilmekte, bizzat yaşanmaktadır.
Bugün halka gerçekleri anlatmak dünden daha kolaydır. Tehlike soyut değil artık olabildiğince somuttur. Halkın öncülerine düşen ise kendilerine açılan kulaklara gerçekleri fısıldamaktır. Koyu karanlığa inat tan yeri ağarmaktadır. Toplumun öncüleri, ileri unsurları, vatanseverleri farklılıklarını bir kenara bırakarak toplumun ve tarihin sesine kulak vermeliler. Gün ayrılıklara, farklılıklara vurgu yapma, ayrışma günü değil. Gün tarihin de dayattığı gibi ortak paydalarda buluşma günüdür. Küçük grup ve dar çevre çıkarları kenara bırakılıp esaslı paydalarda birleşemeyenler halka ve tarihe hesap vereceklerdir. Bu vebal hepimizin boynundadır.
Halkın ve ülkenin yakıcı sorunları tartışmasız olarak net şekilde ortadadır. Ülke hiç olmadığı kadar bağımsızlığa, halk hiç olmadığı kadar özgürlüğe, laikliğe, eşitliğe muhtaçtır. Bıçak kemiğe dayanmışken hiç kimsenin özellikle vatanseverlerin, sosyalistlerin, devrimcilerin birbirlerinden ayrı olmaları sadece kemikteki bıçağın daha da derinlere inmesine sebep olacaktır.
Büyük şair Hasan Hüseyin tek bir şiiri ile özetliyor üstüne söyleyecek söz, yapılacak yorum kalmamacasına…
Bıçak kemikte
Eti geçti, duydun mu?
Bıçak kemikte.
Duymadınsa duy artık
behey Allah’ın kulu,
bıçak kemikte.
Duy da silkin n’olursun
bu ne biçim uyku bu.
Bıçak kemikte
Verilmemiş alınmış hep,
yük vurulmuş dağlar gibi – insanlık bu mu?
Çalıyor sömürünün imdat çanları,
kımılda da kurtar şu onurunu
bıçak kemikte.
Topraksa paylaşılmış kıyılarsa yağmalanmış,
umut hacizde,
ya bu neyin puştluğu bu
sana yokluk sana yasak sana dam
insan değil – hâşâ – bir yağmacı soyu bu,
bıçak kemikte.
Üretensin yaratansın yürütensin dağları,
bakma öyle kilit kilit, duvar duvar.
Yetsin artık bu susku
bıçak kemikte.
Anasın boynun bükük babasın kolun kırık
oğullar kan içinde.
Kaldır artık başını
«kalsın benim dâvam dîvana kalsın» demiş ozan.
O dîvan sensin artık
bıçak kemikte.
Hasan Hüseyin Korkmazgil
News
